شیشه دل

آن حرف که از دلت غمی بگشاید

در صحبت دل شکستگان می‌باید

هر شیشه که بشکند، ندارد قیمت

جز شیشهٔ دل که قیمتش افزاید

تدبیر زندگی

زندگی زیباست زشتی ‌های آن تقصیر ماست

در مسیرش هرچه نازیباست آن تدبیر ماست

زندگی آب روانی است روان می‌گذرد......

آنچه تقدیر من و توست همان می ‌گذرد

دست بخشش

دست همیشه برای زدن نیست
کار دست همیشه مشت شدن نیست
دست که فقط برای این کارها نیست
گاهی دست میبخشد، نوازش میکند و احساس را منتقل میکند.....
گاهی چشمها به سوی دست توست، دستت را دست کم نگیر!

یک خدا

دلم کمی خدا می خواهد.....
کمی سکوت.....
کمی آخرت.....
دلم دل بریدن می خواهد.....
کمی اشک.....
کمی بهت.....
کمی آغوش آسمانی.....
دلم یک کوچه می خواهد بی بن بست!! و یک خدا!!

تو..........

توهدفی، من دنبال توام
تو معبودی، من عبد توام
توعشقی، من عاشق توام
تو نوری، من شب پره توام
تو بال باش، من پرنده ام
تو ارباب باش، من برده ام
تو همراه باش، من رونده ام
تو ناز باشی من نیازم
تو آوازباشی، من یه سازم
خدایا قفط باش، که بی تومی بازم

باران بی ترانه

باز باران،
بی ترانه،
بی هوای عاشقانه،
بی نوای عارفانه،
در سکوتی ظالمانه،
خسته از مکر زمانه،
غافل از حتی رفاقت،
هاله ای از عشق و نفرت،
اشکهایی طبق عادت،
قطره های بی طراوت،
دیدن مرگ صداقت،
روی دوش آدمیت....
میخورد بر بام خانه....

قصه ی تلخ

درد یک پنجره را پنجره ها میفهمند
معنی کور شدن را گره ها میفهمند
سخت است بالا بروی ساده بیای پایین
قصه ی تلخ مرا سرسره ها میفهمند
یک نگاهت به من آموخت که درحرف زدن
چشم ها بیشتر از حنجره ها میفهمند.....

عالم خاکی

سینه ام لبریز اسرار خداست

روحم از عالم خاکی جداست

دستهایم بال پروازم شدند

مقصدم تا اسمان کبرباست

«مه جبین»

دلبر

ای دلبر ما مباش بی دل برما
دل بر ما به که دو صد دلبر ما
نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما
یا دل بر ما فرست یا دلبر ما

باغ آتش

باید بهشتی وار در راه خدا رفت
اینگونه در راه حسین سر جدا رفت
باید چو چمران رفت تا اوج رهایی
در باغ آتش سوختن همچون رجایی