شعری از خیام

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است
               "خیام"

صداقت

چه سکوتی دنیا را فرا می گرفت!!!
اگر هرکسی
تنها به اندازه ی صداقتش
سخن میگفت......

فضل و احسان

چو انسان را نباشد فضل و احسان/چه فرق از آدمی تا نقش دیوار/به دست آوردن دنیا هنر نیست/دلی را گر توانی دل به دست آر.......

بهترین ها

زندگی میکنم... حتی اگر بهترین هایم را از دست بدهم!!!
چون این زندگی کردن است که بهترین های دیگر را برایم
میسازد بگذار هر چه از دست میرود برود؛ من آن را میخواهم
که به التماس آلوده نباشد، حتی زندگی را.
"ارنستو چگوارا"

بشتابیم که فردا دیر است

زان پیش که مرگ ناگهانی

تیره کند آب زندگانی

بشتاب به توبه و عبادت

تا یابی جزای آن سعادت

گر توبه تو نصوح باشد

زان توبه تو را فتوح باشد

          عطار

قطعه ادبی

نگاهم در آیینه فرو می ریزد

 جزیره ای به زیر آب می رود

 در ساحل آیینه

 دستانی کورمال

 عطر تو را می جویند

 و پرندگان

            بودن جزیره را فراموش می کنند. (استاد کیکاووس یاکیده)