ای دل....

ای دل تو به ادراک معنا نرسی
در نکته زیرکان دانا نرسی
امروز ز می و جام بهشتی می ساز
کانجا که بهشت است رسی یا نرسی

نگاه خدا

بر روی ما نگاه خدا خنده میزند.

هرچند ره به ساحل لطفش نبرده ایم

زیرا چو زاهدانِ سیه کارِ خرقه پوش

پنهان ز دیدگانِ خدا می نخورده ایم

جدایی

نمیترسم ز مردن یا جدایی / از ان ترسم سر قبرم نیایی

ز خاکم غنچه ای غمگین در اید / بگوید ای امان از این جدایی

شعری از قیصر امین پور

سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم

ولی دل به پاییز نسپرده ایم

چو گلدان خالی لب پنجره

پر از خاطرات ترک خورده ایم

(زنده یاد، قیصر امین پور)

شعری از خیام

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است
               "خیام"

حاصل عقل

به نسیمی همه راه به هم می‌ریزد

کی دل سنگ تو را آه به هم می‌ریزد

سنگ در برکه می‌اندازم و می‌‌پندارم 

با همین سنگ زدن، ماه به هم می‌ریزد

غمی بی پایان

زندگی باید کرد!
گاه با یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ،
گاه باید رویید در پس این باران،
گاه باید خندید بر غمی بی پایان

فضل و احسان

چو انسان را نباشد فضل و احسان/چه فرق از آدمی تا نقش دیوار/به دست آوردن دنیا هنر نیست/دلی را گر توانی دل به دست آر.......